Stan sanitarny powietrza w Busku-Zdroju na tle innych polskich miejscowości uzdrowiskowych był tematem konferencji, która odbyła się 5 czerwca 2018 r. w Buskim Samorządowym Centrum Kultury. Eksperci ocenili działania lokalnego samorządu, odpowiadali też na pytania co należy robić, aby z roku na rok parametry zanieczyszczeń stawały się coraz niższe.
W ubiegłotygodniowej konferencji uczestniczyli m.in. przedstawiciele Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk, Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej a także lokalni interesariusze – pracownicy Urzędu Miasta i Gminy w Busku-Zdroju, Komunalnego Związku Ciepłownictwa „Ponidzie”, przedstawiciele biznesu, mieszkańcy i młodzież szkół średnich.
Wnioski pokonferencyjne
O stanie powietrza w uzdrowiskach mówi się dużo i niepochlebnie. Okazuje się jednak, że problem jest dużo bardziej złożony niż przedstawiają go media. To, czy w danej miejscowości przekroczenia norm są mniejsze czy większe w dużym stopniu zależy od położenia geograficznego a nie od wysiłku władz bo narzędzia po jakie sięgają w celu jego ochrony są w każdym przypadku bardzo podobne.
Busko-Zdrój jest jednym z 10 uzdrowisk (na 45 w Polsce!), w których prowadzony jest stały monitoring stężenia zanieczyszczeń w powietrzu. Mierzone zanieczyszczenia w większości przypadków mieszczą się w wyznaczonych normach. Te z którymi jest największy problem, tj. przekraczają wyznaczone wskaźniki, to pyły, tzw. PM 10 oraz PM 2,5 oraz zawieszony w nich Benzo(alfa)Piren – toksyczny, wielopierścieniowy węglowodór aromatyczny. Ich głównym źródłem jest spalanie paliw kopalnych (węgla).
Wśród wszystkich uzdrowisk badających stale poziom sanitarny powietrza Busko-Zdrój plasuje się w połowie stawki. Większe przekroczenia notowane są w uzdrowiskach górskich, mniejsze natomiast w nadmorskich (bryza). Wszędzie jednak udział emisji związanej z ogrzewaniem indywidualnym budynków jest podobnie wysoki i wynosi ponad 85% całkowitej emisji B(a)P.
Można domniemywać, że przyczyną takiego stanu rzeczy w większości uzdrowisk jest brak ciepła systemowego (np. centralnej kotłowni gazowej), który powoduje, że ogrzewanie domów odbywa się za pomocą pieców węglowych, kominków lub innych źródeł indywidualnych. Jednak nawet w przypadku w pełni zgazyfikowanych uzdrowisk (np. Krynica Zdrój) niska świadomość ekologiczna a przede wszystkim wysoka cena gazu powoduje, że oprócz taniego węgla w piecach spalane są śmieci i inne silnie toksyczne produkty.
| Inwestycje środowiskowe zrealizowane w latach 2015-2018 | Koszt w zł |
| 1. Modernizacja systemu oświetlenia ulicznego w gminie Busko-Zdrój | 9 610 081,69 |
| 2. Instalacja systemów energii odnawialnej na budynkach użyteczności publicznej oraz domach prywatnych (solary) | 30 658 891,00 |
| 3. Rozwój terenów zieleni w mieście | 5 635 574,45 |
| 4. Poprawa efektywności energetycznej w budynkach użyteczności publicznej (szkoły, świetlice wiejskie, strażnice OSP – Busko-Zdrój, Olganów, Kostki Duże, Słabkowice, Kotki, Widuchowa, Skotniki Małe, Szaniec, Dobrowoda, Baranów) |
3 909 646,50 |
| 5. Rozwój infrastruktury drogowej | 35 527 399,00 |
Inwestycje środowiskowe planowane do realizacji w 2019 r. i latach kolejnych
- Utworzenie spójnego systemu ścieżek rowerowych na terenie Buska-Zdroju
- Renowacja zabytkowego parku zdrojowego z zastosowaniem elementów koncepcji rewitalizacji opracowanej w 1983 r. przez dr inż. L. Majdeckiego
- Budowa edukacyjnej ścieżki rowerowej Busko-Solec dł. ok 18,5 km
- Poprawa efektywności energetycznej w budynkach użyteczności publicznej oraz w sektorze mieszkaniowym na terenie gminy Busko-Zdrój
- Budowa prosumenckich, fotowoltaicznych mikro-instalacji na 276 budynkach mieszkalnych na obszarze gminy Busko-Zdrój
- Rozwój Buska-Zdroju poprzez działania rewitalizacyjne związane z przebudową oraz restauracja budynku Galerii Sztuki "Zielona" z wykonaniem ogniw fotowoltaicznych oraz adaptacja budynków przy ul. Bocznej na cele społ.-kult.
