Twoja przeglądarka jest stara i nie obsługuje tej strony w poprawnym formacie.
Proszę zaktualizować przegladarkę do nowszej wersji lub wybrać inną z listy poniżej.

Przeglądarka FierFox Przeglądarka Google Chrome Przeglądarka Opera Przeglądarka Internet Explorera Przeglądarka Safari
Kategoria
  1. Jak rozliczać remont i modernizację lokalu?

    Przedsiębiorca przeprowadzający remont budynku lub lokalu wykorzystywanego w działalności gospodarczej może wliczyć związane z tym wydatki w koszty prowadzonej działalności. W zależności jednak od tego, czy prace miały charakter wyłącznie odtworzeniowy, czy polegały na modernizacji, wliczyły je w koszty od razu albo na raty, poprzez amortyzację.

    O ile wydatki na remont można od razu wliczyć w koszty, niezależnie od ich wysokości, o tyle, jeśli dojdzie do modernizacji lokalu, a wartość wykonanych prac przekroczy 3,5 tyś. zł, nie można tego wydatku wliczyć w koszty. Trzeba bowiem o ten wydatek powiększyć wartość środka trwałego na nowo ustalić wysokość odpisu z tytułu amortyzacji i dopiero w ten sposób podatkowo wykorzystać ów wydatek. Inaczej jest z remontem tu wydatki o dowolnej wysokości można zaliczyć bezpośrednio w koszty. Ponieważ jednak granica między modernizacją a remontem, jest dość płynna, kwestia ta budzi ciągłe spory między podatnikami a fiskusem.

    Remont czy modernizacja

    Najważniejsze jest prawidłowe sklasyfikowanie wydatku: nieważne, czy ma on charakter remontowy, a w związku z tym można nim od razu w całości obciążyć koszty, czy raczej nakazuje podwyższyć wartość początkową amortyzowanego składnika majątku. Wówczas ewidencja nie powinna sprawiać podatnikom problemów. Jeśli nakłady miały charakter odtworzeniowy, a nie były wydatkami na wytworzenie środka trwałego we własnym zakresie, to wydatki te stanowią jako koszt remontu koszt uzyskania przychodu, niezależnie od wysokości takich wydatków.

    Kluczem do całej sprawy jest rozróżnienie między pojęciem remont a przebudowa czy modernizacja.

    Remont

    Przez remont obiektu budowlanego rozumie się wykonanie robót budowlanych polegających na odtworzeniu (przywracaniu) pierwotnego stanu (technicznego i użytkowego) wykraczających poza zakres konserwacji, nie powodujących jednak zmian w użytkowaniu, przeznaczeniu i konstrukcji tego obiektu. Remont obejmuje również demontaż i ponowny montaż maszyn i urządzeń trwale umiejscowionych. Remont obiektu budowlanego ma na celu doprowadzenie elementów istniejącego obiektu budowlanego, zużytych w czasie eksploatacji tego obiektu, do odpowiedniego stanu technicznego, zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem lub wymianę tych elementów na inne dla przywrócenia warunków użytkowania tego obiektu.

    Rozbudowa

    Przez rozbudowę obiektu budowlanego rozumie się wykonanie robót budowlanych, w wyniku których uzyskuje się powiększenie istniejącego obiektu budowlanego, np. przez powiększenie jego kubatury lub powierzchni zabudowy. Z kolei przez przebudowę obiektu budowlanego rozumie się wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych wprowadzających istotne zmiany wykraczające poza remont tego obiektu, w wyniku których następuje dostosowanie obiektu budowlanego lub jego części do stanu odpowiadającego zmienionym potrzebom funkcjonowania, użytkowym lub warunkom technicznym.

    Modernizacja

    Przez modernizację obiektu budowlanego rozumie się wykonanie w istniejącym obiekcie robót budowlanych, w wyniku których uzyskuje się przynajmniej jeden z niżej wymienionych efektów: zmiana charakteru (przeznaczenia) modernizowanego obiektu, przystosowanie do zmienionych warunków użytkowania, obniżenie kosztów eksploatacji bądź poprawę jakości usług czy procesów produkcyjnych prowadzonych w tym obiekcie.

    - więcej; dodatek do Rzeczpospolitej (Tygodnik Prawa Gospodarczego) Nr 98 (1968 ) z dnia 22 maja 2007
  2. Jak ustalić uprawnienia urlopowe?

    Uprawnienia urlopowe ustala się z uwzględnieniem stażu pracy i wykształcenia pracownika. Zasady w tym zakresie są jednak zróżnicowane w zależności od tego, czy pracownik nabywa prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego w życiu czy do kolejnego. Niektóre kategorie mają także prawo do urlopów dodatkowych.

    PRAWO DO PIERWSZEGO URLOPU
    Pracodawca zatrudnił od 1 października 2006r. nowego pracownika, który ukończył szkołę średnią i rozpoczął studia na pierwszym roku w systemie zaocznym. Jest to dla niego pierwsza praca. Zatrudnienie pracownika jest kontynuowane nieprzerwanie do teraz.
    Pracownik uzyskał prawo do pierwszego urlopu w wymiarze 3/12 z 20dni urlopu za miesiące przepracowane w 2006r.
    Od stycznia nabył on prawo do kolejnego urlopu w pełnym wymiarze (20dni), pod warunkiem że umowa będzie trwała przez cały rok.

    WYŻSZY WYMIAR PIERWSZEGO URLOPU
    Absolwent szkoły wyższej podjął od 1 marca tego roku swoją pierwszą pracę. Po ukończeniu studiów przez rok pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Staż urlopowy tego pracownika wynosić będzie 9 lat (8 lat z tytułu ukończenia szkoły wyższej i 1 rok okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych), ale mimo to po przepracowaniu jednego miesiąca nabędzie on prawo do urlopu w wymiarze 1/12 z 26 dni urlopu przysługującego po przepracowaniu roku, a pracownik po roku pracy będzie miał 10letni staż urlopowy.

    URLOP PRACOWNIKA NA CZĘŚĆ ETATU
    Pracodawca przyjął do pracy dwóch nowych pracowników. Jeden z nich zatrudniony został w pełnym wymiarze czasu pracy i legitymuje się ośmioletnim stażem pracy, drugi natomiast został zatrudniony na ½ etatu (wykonuje pracę codziennie po 4 godziny) i posiada 12-letni staż pracy. Wymiar urlopu dla pierwszego pracownika wynosić będzie 20 dni, zaś urlop pracownika pracującego codziennie po 4 godziny wyniesie 13 dni (1/2 z 26 dni), przy czym należy pamiętać, że przy udzielaniu urlopu pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze jeden dzień odpowiada 8 godzin pracy, co daje po przeliczeniu 104 godziny urlopu. Urlop tego pracownika zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy wynoszącym cztery godziny dziennie będzie więc trwał 26 dni (104:4 = 26 dni).

    OKRESY WLICZANE DO STAŻU
    Pracownik ukończył szkołę średnią, a następnie odbył służbę wojskową. Przez kolejny rok pobierał zasiłek dla bezrobotnych i przez pięć miesięcy stypendium z urzędu pracy w ramach odbytego stażu. Wszystkie wymienione okresy podlegają zaliczeniu do ogólnego stażu pracowniczego, dlatego pracownik powinien przedłożyć pracodawcy świadectwo ukończenia szkoły średniej, książeczkę wojskową oraz zaświadczenie z urzędu pracy o okresie pobierania zasiłku i stypendium. Od udokumentowania tych okresów zależeć będzie wymiar jego urlopu wypoczynkowego.

    - więcej; dodatek do Rzeczpospolitej (Tygodnik Prawa Pracy) Nr 105 (1975 ) z dnia 31 maja 2007
  3. Jak poprawnie skorygować deklaracje VAT?

    Podatnicy VAT, gdy odkryją błąd, mogą skorygować składane przez siebie deklaracje. Może się okazać, że po poprawieniu deklaracji trzeba będzie również zweryfikować poprawność wyliczonego podatku.
    Podstawą opodatkowania VAT jest obrót. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o należny podatek. Kwota ta obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W momencie zmiany wysokości obrotu podlegającego opodatkowaniu zmienia się też kwota podatku. W takim przypadku należy skorygować VAT oraz złożyć deklarację korygującą ten podatek

    TERMIN ZŁOŻENIA KOREKTY

    Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przysługujących terminach, może obniżyć kwotę podatku przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

    Korekta po rabacie

    Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości zwróconych towarów, zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Oznacza to, że w takim przypadku istnieje obowiązek skorygowania również złożonych wcześniej deklaracji VAT. Najczęściej fakturę korygującą wystawia się, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów. Wtedy podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się też odpowiednio w przypadku:

    - Zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych,
    - Zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

    Pomyłka na fakturze

    Podobna sytuacja będzie miała miejsce przy zmianie ceny towarów i usług związanej z pomyłką na fakturze. Korekta deklaracji VAT będzie niezbędna, gdy zostanie wystawiona faktura korygująca cenę lub stawkę i kwotę podatku. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. W takim przypadku nabywca otrzymujący fakturę korydującą jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc lub kwartał, w którym fakturę otrzymał, jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego. W innym przypadku podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc lub kwartał, w którymfakturę otrzymał, jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

    - więcej; dodatek do Rzeczpospolitej (Tygodnik Podatkowy) Nr 107 (1977 ) z dnia 4 czerwca 2007
  4. Zatrudniony nie może mieć miejsca pracy w całym kraju?

    Nie wolno Ci w angażu zatrudnionego określić całej Polski jako miejsca pracy. Takie postanowienie inspektora zakwestionuje, a za miejsce pracy uzna twoją siedzibę. Wtedy firma będzie musiała wypłacić pracownikowi zaległe diety i inne należności z tytułu delegacji służbowej. Cały kraj może bowiem stanowić tylko miejsce wykonywania pracowniczych obowiązków. Pracownicy skarżą się, że zbyt ogólne określenie miejsca pracy przez przedsiębiorców powoduje, że nie korzystają ze swoich uprawnie. Tracą szczególnie handlowcy i kierowcy. Pracodawcy chętnie wpisują, że miejscem ich pracy jest cały kraj po to, by nie wypłacać im diet za podróże służbowe. Świadczenia te przysługują bowiem tylko w razie wyjazdu poza miejsce świadczenia pracy. Miejsce pracy należy wskazać na tyle szczegółowo, by zatrudniony wiedział, kiedy jedzie w podróż  służbową. Inspekcja Pracy rozróżniła miejsce pracy od miejsca wypełniania obowiązków pracowniczych. Tylko te ostatnie pozwoliła określić ogólnikowo, np. jako cały kraj. Jeśli natomiast pracodawca ustali tak miejsce pracy, to w świetle przepisów pozostanie ono nieokreślone. W takiej sytuacji miejscem pracy będzie - zdaniem inspekcji - siedziba pracodawcy. W razie więc wysłania pracownika poza nią, w grę wchodzi delegacja służbowa, którą trzeba odpowiednio zrekompensować.

    - więcej; Rzeczpospolita z dnia 8 czerwca 2007